Ceza davalarıyla karşılaştığınızda hangi haklarınızın bulunduğunu ve sürecin nasıl işlediğini bilmek kritik önem taşır. Bu kapsamlı rehber, soruşturma aşamasından mahkeme sürecine kadar dikkat edilmesi gereken tüm hususları, yasal düzenlemeleri ve pratik bilgileri içermektedir. Hukuki haklarınızı korumak ve doğru adımlar atmak için mutlaka okumanız gereken temel bilgiler.

Ceza Muhakemesi Tanımı ve Temel Kavramlar

Ceza muhakemesi, cezai uyuşmazlıkları çözüme kavuşturmak amacıyla gerçekleştirilen faaliyetler bütünüdür. Bu süreç, suç şüphesinin ortaya çıkmasından hükmün kesinleşmesine kadar geçen tüm aşamaları kapsar ve maddi gerçeğin bulunması ile maddi ceza hukuku açısından önemli hususların ispatlanması temel hedeflerini güder.

Ceza muhakemesi hukuku, kamu hukuku alanında yer alan ve devletin suçları ile bunlara karşı uygulanan cezaları belirleyen kurallar bütünü olan ceza hukukunun dört ana bölümünden birini oluşturur. Bu bölümler ceza genel hukuku, ceza özel hukuku, infaz hukuku ve ceza muhakemesi hukuku olarak sıralanabilir.

Ceza Muhakemesinin Amacı

Ceza muhakemesinin temel amacı, hukukun üstünlüğünü korumak ve bireylerin haklarını güvence altına almaktır. Bu süreç, suç işlendiği şüphesi bulunan olaylarda gerçeğin ortaya çıkarılması ve adaletin tecelli etmesi için tasarlanmıştır.

Muhakeme sürecinin başlıca amaçları şunlardır:

• Suçun işlenip işlenmediğinin belirlenmesi
• Suçun kim tarafından işlendiğinin tespit edilmesi
• Suçun hukuki niteliğinin belirlenmesi
• Uygulanacak cezanın veya güvenlik tedbirinin belirlenmesi
• Mağdurun zararının giderilmesi

CMK m.148 uyarınca, şüphelinin ve sanığın beyanının özgür iradesine dayanması zorunludur. Bu kapsamda kötü davranma, işkence, ilaç verme, yorma, aldatma, cebir veya tehdit gibi yasak usuller kesinlikle kullanılamaz. Bu usulle elde edilen ifadeler delil olarak değerlendirilemez.

Yetkili Mahkemeler

Ceza davaları, suçun niteliğine ve ağırlığına göre farklı mahkemelerde görülür. Türk ceza yargısında yedi farklı mahkeme türü ceza davalarına bakmakla yetkilidir:

Ağır Ceza Mahkemesi, ağır cezayı gerektiren suçları inceler. Bu mahkeme, genellikle üst sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili davaları görür.

Asliye Ceza Mahkemesi, orta düzeydeki suçları ele alır ve ceza yargısının önemli bir bölümünü oluşturur. Bu mahkemeler, günlük hayatta karşılaşılan birçok suç türüyle ilgili davaları karara bağlar.

Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi ve Çocuk Mahkemesi, 18 yaşından küçük sanıkların yargılandığı özel mahkemelerdir. Bu mahkemeler, çocukların özel durumunu dikkate alarak karar verir.

Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi, telif hakları, patent hakları ve benzeri konulardaki suçları inceler.

Sulh Ceza Hakimliği, daha hafif suçları ele alır ve genellikle para cezası veya kısa süreli hapis cezası gerektiren suçlarla ilgili kararlar verir.

İcra Ceza Mahkemesi ise icra ve iflas hukukundan kaynaklanan suçları inceler.

Muhakemede Taraflar

Ceza muhakemesinde beş temel taraf bulunur ve her birinin kendine özgü görev ve yetkileri vardır:

Hakim, uyuşmazlığı çözen ve muhakemenin taşıyıcısı konumundadır. Bağımsız ve tarafsız olarak görev yapar, delilleri değerlendirir ve hüküm verir. CMK m.206/1 uyarınca, sanığın duruşmaya gelmemesi delillerin ortaya konulmasına engel olmaz.

Cumhuriyet Savcısı, soruşturmayı yöneten ve kovuşturmada iddia görevini yerine getiren kişidir. Kamu adına hareket eder ve devletin ceza talep etme hakkını kullanır. Soruşturma aşamasında şüpheliyi dinleme yetkisine sahiptir.

Sanık, iddianamenin kabulünden hükmün kesinleşmesine kadar suç şüphesi altında bulunan kişidir. Savunma hakkına sahiptir ve yargılamanın her aşamasında yazılı veya sözlü savunma yapabilir.

Müdafi, sanığın savunmasını yapan avukattır. Sanığın hukuki haklarını korur ve savunma stratejisini belirler. Müdafi hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifade, hâkim veya mahkeme huzurunda doğrulanmadıkça hükme esas alınamaz.

Suçtan Zarar Gören, suçun etkilerini doğrudan hisseden kişidir. Katılan sıfatıyla davaya müdahale edebilir ve tazminat talep edebilir.

CMK m.311 kapsamında, kesinleşen hükümler belirli hallerde yeniden görülebilir. Sahte belge kullanılması, tanık veya bilirkişinin yalan beyanda bulunması, hâkimin görevinde kusur etmesi, yeni olay veya delillerin ortaya çıkması ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararı ile ihlal tespit edilmesi durumlarında yargılamanın yenilenmesi mümkündür.

Ceza Davalarının Aşamaları ve Süreçler

Ceza davalarının işleyişi, belirli aşamalardan oluşan sistematik bir süreç içerisinde gerçekleşir. Bu sürecin her aşamasının kendine özgü kuralları, süreleri ve hukuki sonuçları bulunmaktadır. Ceza muhakemesi sürecini doğru anlamak, hem hukuki hakların korunması hem de sürecin etkin yönetimi açısından kritik önem taşır.

Soruşturma Aşaması

Soruşturma aşaması, suç şüphesinin öğrenilmesiyle başlayıp iddianamenin mahkeme tarafından kabulüne kadar devam eden süreçtir. Bu aşamada kişi henüz "şüpheli" sıfatını taşır ve Cumhuriyet Savcılığı'nın yönetiminde delil toplama faaliyetleri yürütülür.

CMK m.2 uyarınca şüphelinin kolluk veya Cumhuriyet Savcısı tarafından dinlenmesi ifade alma olarak tanımlanır. Bu aşamada şüphelinin temel hakları korunmalı ve yasal prosedürler titizlikle uygulanmalıdır.

Soruşturma sürecinde dikkat edilmesi gereken temel hususlar şunlardır:

• Delil toplama faaliyetleri: Olay yeri incelemesi, tanık ifadeleri, bilirkişi raporları ve diğer maddi delillerin toplanması
• Şüphelinin ifadesinin alınması: Yasal prosedürlere uygun şekilde ve müdafi huzurunda gerçekleştirilmesi
• Soruşturma gizliliği: Sürecin gizliliğinin korunması ve yetkisiz kişilere bilgi verilmemesi
• Süre yönetimi: Soruşturmanın makul sürede tamamlanması

Şikayete tabi suçlarda özel bir durum söz konusudur. Bu tür suçlarda 6 aylık şikayet süresi bulunmakta olup, failin ve fiilin öğrenilmesinden itibaren bu süre içerisinde şikayet hakkının kullanılması gerekmektedir. Bu sürenin geçirilmesi halinde soruşturma açılamaz veya açılmış olan soruşturma düşürülür.

Soruşturma sonunda Cumhuriyet Savcısı üç farklı karar verebilir:

• Kovuşturmaya yer olmadığı kararı (KYOK): Yeterli delil bulunmaması halinde
• İddianame düzenlenmesi: Suçun işlendiğine dair yeterli şüphe bulunması halinde
• Uzlaşma kararı: Uzlaşma kapsamındaki suçlarda tarafların anlaşması durumunda

Kovuşturma Aşaması

Kovuşturma aşaması, iddianamenin mahkeme tarafından kabulüyle başlayıp hükmün kesinleşmesine kadar devam eden süreçtir. Bu aşamada şüpheli artık "sanık" sıfatını kazanır ve mahkeme huzurunda yargılanır.

Kovuşturma sürecinin temel unsurları şunlardır:

İlk Duruşma Hazırlıkları:

• Sanığın ve müdafinin hazır bulunup bulunmadığının saptanması
• Tanık ve bilirkişilerin kontrolü ve çağrılması
• Duruşma tarihinin belirlenmesi ve taraflara tebliği

Duruşma Süreci:

• İddianamenin sanığa okunması
• Sanığın açık kimliğinin saptanması ve haklarının bildirilmesi
• Sanığın sorgusunun yapılması
• Delillerin mahkeme huzurunda ortaya konulması
• Tanık ve bilirkişilerin dinlenmesi

Kovuşturma aşamasında sanığın savunma hakkı en geniş şekilde korunur. Sanık yargılamanın her aşamasında yazılı veya sözlü savunma yapabilir, delillerini sunabilir ve tanık gösterebilir.

Cumhuriyet Savcısının mütalaası kovuşturma sürecinin önemli bir parçasıdır. Savcı, toplanan delilleri değerlendirerek sanığın cezalandırılması veya beraatine ilişkin görüşünü sunar. Bu mütalaaya karşı sanık ve müdafii yazılı veya sözlü savunma yapma hakkına sahiptir.

İstinaf ve Temyiz Süreçleri

Ceza yargılamasında üç dereceli yargılama sistemi benimsenmiştir. İlk derece mahkemelerinin kararlarına karşı kanun yolları mevcuttur.

İstinaf Süreci: İstinaf, yerel mahkeme kararlarına karşı Bölge Adliye Mahkemelerine yapılan başvuru sürecidir. Bu aşamada:

• Hem maddi hem de hukuki inceleme yapılır
• Yeni deliller sunulabilir
• Duruşma yapılabilir veya dosya üzerinden karar verilebilir
• Kararın onanması, bozulması veya değiştirilmesi mümkündür

Temyiz Süreci: Temyiz, Bölge Adliye Mahkemesi kararlarına karşı Yargıtay'a yapılan başvuru sürecidir. Yargıtay incelemesi:

• Sadece hukuki yönden gerçekleştirilir
• Yeni delil kabul edilmez
• Dosya üzerinden inceleme yapılır
• Kararın onanması veya bozulması söz konusudur

Kanun Yolu Süreleri:

• İstinaf için 2 hafta
• Temyiz için 1 hafta
• Süreler kararın tebliğinden itibaren başlar

Bu aşamalı yargılama sistemi, hukuki güvenlik ve adil yargılanma hakkının korunması açısından büyük önem taşır. Her aşamada farklı mahkemelerin incelemesi, hataların düzeltilmesi ve adaletli kararların verilmesi imkanını sağlar.

Ceza davalarının bu aşamalı yapısı, hem sanığın haklarının korunması hem de toplumsal adalet duygusunun tatmin edilmesi açısından vazgeçilmez bir sistemdir. Her aşamanın kendine özgü kuralları ve süreleri bulunduğundan, profesyonel hukuki destek alınması sürecin etkin yönetimi için kritik önem taşımaktadır.

İfade Alma ve Sorgulama Kuralları

Ceza muhakemesi sürecinde ifade alma ve sorgulama işlemleri, adil yargılanma hakkının temel unsurlarından birini oluşturur. Bu süreçte şüphelinin ve sanığın temel haklarının korunması, hukuk devleti ilkesinin gereği olarak yasal düzenlemelerle güvence altına alınmıştır. Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 148. maddesi, bu konudaki en önemli yasal dayanağı oluşturmaktadır.

Yasak Usuller

CMK m.148 uyarınca, şüphelinin ve sanığın beyanı mutlaka özgür iradesine dayanmalıdır. Bu temel ilke doğrultusunda, ifade alma ve sorgulama sürecinde kesinlikle uygulanamayacak yasak usuller şunlardır:

• İşkence ve kötü davranma: Fiziksel veya psikolojik baskı uygulanması
• İlaç verme: Bilinç durumunu etkileyecek madde verilmesi
• Yorma: Aşırı uzun süreli sorgulamalar yapılması
• Aldatma: Yanıltıcı bilgiler verilmesi
• Cebir ve tehdit: Fiziksel güç kullanımı veya tehdit edilmesi
• Bedensel müdahaleler: Vücut bütünlüğünü ihlal eden uygulamalar
• Ruhsal müdahaleler: Psikolojik baskı ve manipülasyon
• Kanuna aykırı yarar vaadi: Hukuka uygun olmayan çıkar sağlama vaadiyle ifade alma

Bu yasak usuller kapsamında elde edilen ifadeler hiçbir şekilde delil olarak değerlendirilemez. Mahkeme, bu şekilde alınan beyanları hükme esas alamaz ve dosyadan çıkarır. Bu düzenleme, şüphelinin ve sanığın insan onurunu koruma amacı taşır.

Müdafi Hakkı

Ceza muhakemesinde müdafi hakkı, savunma hakkının en önemli unsurlarından biridir. Kolluk tarafından alınan ifadeler konusunda özel bir düzenleme bulunmaktadır:

Müdafi hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifade, hâkim veya mahkeme huzurunda doğrulanmadıkça hükme esas alınamaz. Bu düzenleme, şüphelinin hukuki yardım alma hakkını güvence altına alır.

Müdafi hakkı kapsamında şüpheli ve sanığın sahip olduğu temel haklar:

• Avukat seçme hakkı: Kendi avukatını belirleme yetkisi
• Baro avukatı talep etme: Maddi imkansızlık durumunda ücretsiz avukat hizmeti
• Müdafi ile görüşme hakkı: Gizli ve denetlenmeden görüşme imkanı
• Müdafinin ifade sırasında hazır bulunması: Hukuki destek alma hakkı
• Müdafinin itiraz hakkı: Usulsüz işlemlere karşı hukuki başvuru

Savunma Hakları

Ceza muhakemesinde savunma hakkı, Anayasa'nın 36. maddesi ile güvence altına alınmış temel bir haktır. Bu hak, soruşturma aşamasından itibaren kullanılabilir ve çeşitli boyutları bulunmaktadır.

Susma hakkı, savunma hakkının en önemli unsurlarından biridir. Şüpheli ve sanık:

• Hiçbir beyanda bulunmama hakkına sahiptir
• Kısmen susma hakkını kullanabilir
• Soruları yanıtlamama yetkisine sahiptir
• Bu haklarını kullanması aleyhine yorumlanamaz

Savunma yapma hakkı kapsamında şüpheli ve sanık:

• Yazılı savunma verebilir
• Sözlü savunma yapabilir
• Delillerini sunabilir
• Tanık gösterebilir
• Bilirkişi incelemesi talep edebilir

İfade verme sürecinde dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Şüpheliye haklarının bildirilmesi zorunludur
• Yemin ettirilmesi yasaktır
• İfade tutanağa geçirilmelidir
• Şüpheli tutanağı okuma ve imzalama hakkına sahiptir
• İtiraz hakkı bulunmaktadır

Tercüman hakkı da savunma hakkının önemli bir parçasıdır. Türkçe bilmeyen şüpheli ve sanık için:

• Ücretsiz tercüman sağlanmalıdır
• Tüm işlemler tercüman aracılığıyla yapılmalıdır
• Belgeler ana dile çevrilmelidir

Bu hakların ihlal edilmesi durumunda, usul hükümleri gereği işlemler geçersiz sayılır ve yargılamanın selameti açısından ciddi sorunlar ortaya çıkar. Bu nedenle, ifade alma ve sorgulama sürecinde bu kurallara titizlikle uyulması, hem şüphelinin haklarının korunması hem de adil yargılamanın sağlanması açısından kritik önem taşımaktadır.

Mahkeme Kararları ve Hüküm Türleri

Ceza davalarının sonunda mahkeme, toplanan delilleri ve yapılan savunmaları değerlendirerek bir karar verir. Ceza Muhakemesi Kanunu düzenlemesi uyarınca mahkemelerin verebileceği hüküm türleri belirli kategoriler altında toplanmıştır. Bu kararlar, sanığın hukuki durumunu kesin olarak belirler ve farklı sonuçlar doğurur.

Mahkeme kararları, ceza muhakemesinin en kritik aşamasını oluşturur. Hakim, iddianame ile yüklenen suçun ispatlanıp ispatlanmadığını, sanığın kusurlu olup olmadığını ve hangi hukuki durumun söz konusu olduğunu değerlendirerek karar verir. Bu değerlendirme sürecinde maddi gerçeğin ortaya çıkarılması temel amaçtır.

Beraat Kararı

Beraat kararı, sanığın lehine verilen ve suçsuzluğunu tescil eden karardır. CMK düzenlemesi uyarınca beraat kararı verilmesini gerektiren durumlar şunlardır:

• Yüklenen fiilin suç olmaması: İddianamede belirtilen eylemin ceza kanununda suç olarak düzenlenmemiş olması
• Suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması: Toplanan delillerin sanığın suçu işlemediğini göstermesi
• Kast veya taksirinın bulunmaması: Sanığın suçu bilerek ve isteyerek işlemediğinin anlaşılması
• Hukuka uygunluk nedeninin bulunması: Meşru savunma, kanun hükmünün yerine getirilmesi gibi durumlar
• Suçun işlendiğinin sabit olmaması: Yeterli delil bulunmaması veya şüpheli durumun varlığı

Beraat kararı, sanığın tamamen aklanması anlamına gelir ve bu karar kesinleştikten sonra aynı fiil nedeniyle tekrar yargılanamaz. "Şüpheden sanık yararlanır" ilkesi gereğince, suçun işlendiği konusunda şüphe varsa beraat kararı verilir.

Ceza Verilmesine Yer Olmadığı Kararı

Bu karar türü, suçun işlendiği sabit olmakla birlikte sanığın cezalandırılmasını engelleyen özel durumların varlığında verilir. Ceza verilmesine yer olmadığı kararı gerektiren haller şunlardır:

• Yaş küçüklüğü: Sanığın suçu işlediği tarihte ceza ehliyetine sahip olmaması
• Akıl hastalığı: Suçun işlendiği sırada sanığın akıl sağlığının yerinde olmaması
• Bağlayıcı emrin yerine getirilmesi: Hukuki yükümlülük gereği yapılan eylemler
• Zorunluluk hali: Başka türlü önlenemeyecek bir tehlikeyi bertaraf etmek için işlenen fiiller
• Meşru savunmada sınırın aşılması: Korku, telaş veya heyecan nedeniyle savunma sınırlarının aşılması
• Kusurluluğu ortadan kaldıran hata: Sanığın fiilinin hukuka aykırı olduğunu bilmemesi

Bu karar türü, sanığın fiili işlediğini kabul eder ancak cezai sorumluluğunun bulunmadığını tespit eder. Karar kesinleştikten sonra sanık hakkında aynı fiil nedeniyle tekrar dava açılamaz.

Mahkumiyet Kararı

Mahkumiyet kararı, sanığın yüklenen suçu işlediğinin sabit olması ve cezalandırılmasını engelleyen bir durumun bulunmaması halinde verilir. Bu karar türünde mahkeme:

• Suçun unsurlarının tamamlanmış olduğunu tespit eder
• Sanığın kusurlu olduğunu belirler
• Ceza miktarını takdir eder
• Varsa güvenlik tedbirlerine hükmeder

Mahkumiyet kararında, suçun niteliği, sanığın kişisel durumu, suçun işleniş biçimi ve sonuçları dikkate alınarak bireyselleştirme ilkesi uygulanır. Mahkeme, ceza alt ve üst sınırları arasında takdir yetkisini kullanarak uygun cezayı belirler.

Erteleme, seçenek yaptırımlar ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gibi kurumlar da mahkumiyet kararı ile birlikte uygulanabilir. Bu durumda sanık mahkum olmakla birlikte belirli şartların yerine getirilmesi halinde cezasını çekmeyebilir.

Mahkumiyet kararları kesinleştikten sonra infaz edilir ve sanığın adli sicil kaydına işlenir. Karar, istinaf ve temyiz kanun yollarına başvuru süresi içinde kesinleşmez ve bu süre zarfında üst derece mahkemelerine itiraz edilebilir.

Bu üç temel hüküm türünün yanı sıra mahkemeler güvenlik tedbirine hükmetme, davanın reddi ve davanın düşmesi kararları da verebilir. Her karar türü, sanığın hukuki durumunu farklı şekilde etkiler ve ceza muhakemesinin sonlandırılması açısından önem taşır.

Özel Durumlar ve Yargılamanın Yenilenmesi

Ceza muhakemesi sürecinde kesinleşen hükümler kural olarak değiştirilemez niteliktedir. Ancak hukuk sistemimiz, adaletin sağlanması ve hukuki güvenliğin korunması amacıyla belirli istisnai durumlarda yargılamanın yenilenmesi imkanını tanımaktadır. Bu özel prosedür, hem hukuki hem de fiili hatalar nedeniyle ortaya çıkabilecek adaletsizlikleri gidermeye yönelik önemli bir hukuki araçtır.

Yargılamanın Yenilenmesi Şartları

CMK m.311 uyarınca yargılamanın yenilenmesi, kesinleşmiş ceza mahkemesi hükümlerinin belirli şartların varlığı halinde yeniden görülmesini sağlayan olağanüstü bir kanun yoludur. Bu prosedür, sadece hükümlü lehine işletilebilir ve katı şartlara bağlıdır.

Yargılamanın yenilenmesi için öngörülen temel şartlar şunlardır:

• Sahte belge kullanılması: Hükme esas alınan belgelerin sahte olduğunun sonradan anlaşılması durumunda yargılama yenilenebilir. Bu durum, mahkemenin yanlış delillere dayanarak karar vermesi anlamına gelir.

• Tanık veya bilirkişinin yalan beyanda bulunması: Mahkeme kararında etkili olan tanık veya bilirkişi beyanlarının gerçeğe aykırı olduğunun kesin olarak belirlenmesi halinde yenileme talep edilebilir.

• Hâkimin görevinde kusur etmesi: Hükmü veren hâkimin görevini yaparken kasıtlı olarak hukuka aykırı davranması ve bu durumun kesin hükümle sabit olması gerekir.

• Ceza hükmünün dayandığı hukuk mahkemesi hükmünün ortadan kaldırılması: Ceza mahkemesi kararının temelini oluşturan hukuk mahkemesi kararının sonradan bozulması veya değiştirilmesi durumunda yenileme mümkündür.

• Yeni olay veya delillerin ortaya çıkması: Hüküm sırasında bilinmeyen ve hükümlünün beraatini veya daha hafif ceza almasını sağlayacak nitelikte yeni delillerin keşfedilmesi halinde yargılama yenilenebilir.

Yargılamanın yenilenmesi talebinin belirli süreler içinde yapılması gerekmektedir. Genel kural olarak, yenileme nedeninin öğrenilmesinden itibaren bir yıl içinde başvuru yapılmalıdır. Ancak bazı durumlarda bu süre farklılık gösterebilir.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararları, Türk ceza muhakemesi sisteminde özel bir konuma sahiptir. AİHM'in Türkiye aleyhine verdiği ihlal kararları, yargılamanın yenilenmesi için önemli bir gerekçe oluşturmaktadır.

AİHM kararlarına dayalı yargılamanın yenilenmesi şu şartlarda mümkündür:

• İhlal tespit edilmesi: AİHM'in, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin ihlal edildiğine karar vermesi gerekir.

• İhlal ile hüküm arasında bağlantı: Tespit edilen ihlalin, verilen ceza mahkemesi hükmü ile doğrudan ilişkili olması şarttır.

• Tazminatın yetersizliği: AİHM'in hükmettiği tazminatın, ihlalin sonuçlarını gidermede yetersiz kalması durumunda yenileme yolu açılır.

AİHM kararlarına dayalı yenileme talepleri, kararın kesinleşmesinden itibaren bir yıl içinde yapılmalıdır. Bu süre, hak sahibinin AİHM kararından haberdar olmasından itibaren başlar.

Yargılamanın yenilenmesi prosedürü, ilk derece mahkemesinde gerçekleştirilir. Yenileme kararı verilmesi halinde, dava sanki hiç görülmemiş gibi baştan ele alınır ve yeni deliller ışığında yeniden değerlendirilir.

---

Ceza davalarında dikkat edilmesi gereken bu temel hususlar, hukuki sürecin her aşamasında bireylerin haklarını korumaya yöneliktir. Soruşturma aşamasından başlayarak kovuşturma, duruşma ve hüküm aşamalarına kadar uzanan bu süreçte, profesyonel hukuki destek almak kritik önem taşımaktadır. Ceza muhakemesi sistemimiz, hem maddi gerçeğin ortaya çıkarılması hem de bireylerin temel haklarının korunması arasında hassas bir denge kurmaya çalışmaktadır. Bu nedenle, ceza davası ile karşılaştığınızda haklarınızı bilerek hareket etmek ve uzman hukuki yardım almak, sürecin lehinizdeki sonuçlanması için vazgeçilmez bir gerekliliktir.