Kamu görevine başvuru sürecinde adını sıkça duyduğumuz güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması tam olarak nedir? Hangi kanuna tabidir, kimler hakkında yapılır ve bu süreçler nasıl işler? Bu yazımızda, 7315 sayılı Kanun ve ilgili yönetmelik ışığında arşiv araştırması ile güvenlik soruşturmasının farklarını, kapsamını, kimler tarafından yürütüldüğünü ve olumsuz bir sonuçla karşılaştığınızda hangi hukuki yollara başvurabileceğinizi emsal Danıştay kararlarıyla birlikte detaylı bir şekilde inceliyoruz.

Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması: Tanımlar ve Yasal Dayanak

Kamu hizmetine giriş sürecinin en önemli aşamalarından birini, adayların göreve uygunluklarının ve güvenilirliklerinin tespiti amacıyla yürütülen güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması süreçleri oluşturur. Bu iki kavram sıkça birbiriyle karıştırılsa da, hem kapsamları hem de yasal dayanakları açısından önemli farklılıklar içermektedir. Anayasa Mahkemesi'nin önceki düzenlemeleri iptal etmesinin ardından, kişisel verilerin korunması hassasiyetiyle yeniden şekillendirilen bu süreçlerin hukuki çerçevesi, 17 Nisan 2021 tarihinde yürürlüğe giren 7315 sayılı Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Kanunu ile çizilmiştir. Kanunun uygulama esasları ise 3 Haziran 2022 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanan 5649 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile yürürlüğe konulan Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Yapılmasına Dair Yönetmelik ile detaylandırılmıştır.

Arşiv Araştırmasının Kapsamı

Arşiv araştırması, adından da anlaşılacağı üzere, kişi hakkında devletin resmi kurumlarında mevcut olan yazılı ve dijital kayıtların incelenmesini içeren daha sınırlı bir süreçtir. Bu araştırma, adayın geçmişine dair somut ve kayıtlı verilere odaklanır. 7315 sayılı Kanun uyarınca bir arşiv araştırmasında incelenen temel hususlar şunlardır:

• Kişinin adli sicil kaydının olup olmadığı,
• Kolluk kuvvetleri (Polis, Jandarma) tarafından herhangi bir suç nedeniyle aranıp aranmadığı,
• Kişi hakkında herhangi bir tahdit (kısıtlama) kararının bulunup bulunmadığı,
• Hakkında kesinleşmiş mahkeme kararlarının olup olmadığı,
• 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMK) 171. maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hakkında verilmiş kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararlarının varlığı,
• Yine aynı kanunun 231. maddesinin on üçüncü fıkrası kapsamında hakkında verilmiş Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması (HAGB) kararlarının bulunup bulunmadığı,
• Devam eden veya sonuçlanmış soruşturma ya da kovuşturmalar kapsamında, kamu görevinden veya memuriyetten çıkarma cezasının olup olmadığının mevcut kayıtlardan tespiti.

Görüldüğü üzere, arşiv araştırması tamamen mevcut ve resmi kayıtlara dayalı bir incelemedir ve kişinin çevresiyle ilgili bir saha araştırması içermez.

Güvenlik Soruşturmasının Farkı

Güvenlik soruşturması, arşiv araştırmasının tüm unsurlarını kapsamakla birlikte, çok daha geniş ve derinlemesine bir inceleme sürecidir. Arşiv araştırmasındaki kayıt incelemesine ek olarak, kişinin görev yapacağı yerin özelliklerini de dikkate alarak fiili bir araştırma yapılmasını içerir. Bu süreç, özellikle devletin gizlilik ve güvenlik gerektiren stratejik pozisyonları için öngörülmüştür. Güvenlik soruşturmasında, arşiv araştırmasındaki bilgilere ek olarak şu konular araştırılır:

• Görevin gerektirdiği niteliklerle ilgili olarak, kolluk kuvvetleri ve istihbarat birimlerinde bulunan olgusal veriler,
• Kişinin yabancı devlet kurumları ve yabancılarla olan ilişkilerinin niteliği ve mahiyeti,
• Terör örgütleri veya anayasal düzene karşı faaliyette bulunan suç örgütleriyle eylem birliği, irtibat (bağlantı) ve iltisak (gönül bağı/yakınlık) içinde olup olmadığı.

Bu ek unsurlar, güvenlik soruşturmasını arşiv araştırmasından ayıran temel farklardır. Soruşturma, sadece kayıtlara değil, aynı zamanda kişinin çevresi, ilişkileri ve davranışları üzerinden elde edilen somut bilgilere de dayanır.

Temel Hukuki Mevzuat

Bu süreçlerin keyfiliğe yer bırakmayacak şekilde yürütülmesi, temel hak ve özgürlüklerin, özellikle de kişisel verilerin korunması hakkının güvence altına alınması amacıyla kanun ve yönetmeliklerle sıkı kurallara bağlanmıştır.

• 7315 sayılı Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Kanunu: Sürecin ana omurgasını oluşturan bu kanun, kimler hakkında hangi araştırmanın yapılacağını, araştırmayı yapacak makamları (MİT, EGM, mülki idare amirlikleri), elde edilecek verilerin kapsamını ve bu verilerin nasıl kullanılacağını net bir şekilde belirler.
• Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Yapılmasına Dair Yönetmelik: Kanunun uygulanmasına ilişkin usul ve esasları detaylandırır. Verilerin nasıl talep edileceği, ne kadar süreyle saklanacağı ve imha süreçleri gibi teknik konular bu yönetmelikte düzenlenmiştir.

Bu mevzuatın getirdiği en önemli yeniliklerden biri, elde edilen verilerin değerlendirilmesi için bir Değerlendirme Komisyonu kurulması zorunluluğudur. Atamayı yapacak kurum bünyesinde, en az beş kişiden oluşan bu komisyon, soruşturma ve araştırma sonucunda elde edilen kişisel verileri inceler ve atama kararını verecek olan amire objektif bir değerlendirme sunar. Bu mekanizma, tek bir kişinin sübjektif kanaatiyle karar verilmesinin önüne geçmeyi amaçlamaktadır.

Uygulama Kapsamı: Kimlere ve Hangi Durumlarda Yapılır?

Güvenlik soruşturması ve arşiv araştırmasının kimlere uygulanacağı, hangi durumlarda bu süreçlerin işletileceği ve araştırmayı yürütecek kurumların hangileri olduğu, 7315 sayılı Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Kanunu ile net bir hukuki zemine oturtulmuştur. Kanun, bu iki denetim mekanizmasını farklı kapsamlarda ve farklı personel grupları için öngörerek, kamu hizmetinin niteliğine göre derecelendirilmiş bir kontrol sistemi kurmayı amaçlamıştır. Bu ayrım, hem kişisel verilerin korunması ilkesine uyum sağlamak hem de devletin güvenliğini ilgilendiren kritik görevlerin hassasiyetini gözetmek açısından büyük önem taşımaktadır. Sürecin kimin hakkında ve hangi derinlikte işletileceği, kişinin atanacağı pozisyonun niteliğiyle doğrudan ilişkilidir.

Arşiv Araştırması Uygulananlar

Arşiv araştırması, kamu hizmetine girişteki en temel ve en geniş kapsamlı denetim mekanizmasıdır. 7315 sayılı Kanun'un 3. maddesi uyarınca, statüsüne veya çalıştırma şekline bakılmaksızın, ilk defa veya yeniden kamu hizmeti ve görevlerine atanacak olan tüm personel hakkında arşiv araştırması yapılması zorunludur.

Bu düzenleme, herhangi bir istisna getirmeksizin tüm kamu görevlisi adaylarını kapsar. Dolayısıyla, bir devlet okuluna atanacak öğretmenden belediyede görev yapacak bir mühendise, bakanlıkta çalışacak bir uzmandan hastanede görev alacak bir hemşireye kadar geniş bir yelpazedeki tüm adaylar bu sürece tabidir. Arşiv araştırmasının temel amacı, adayın mevcut resmi kayıtlar üzerinden devlete sadakat ve kamu hizmetine uygunluk açısından temel bir değerlendirmeye tabi tutulmasıdır. Bu, kamu hizmetinin güvenilir ve liyakatli kişiler tarafından yürütülmesini sağlamaya yönelik bir ön filtredir.

Güvenlik Soruşturması ve Arşiv Araştırması Birlikte Uygulananlar

Güvenlik soruşturması, arşiv araştırmasına ek olarak daha derinlemesine ve kapsamlı bir incelemeyi ifade eder. Bu nedenle, kanun koyucu bu süreci yalnızca belirli hassasiyete sahip, stratejik ve kritik görevler için zorunlu kılmıştır. Güvenlik soruşturması, arşiv araştırmasını da kapsayacak şekilde, kanunda tahdidi olarak (sınırlı sayıda) sayılan şu görevlere atanacak kişiler hakkında yapılır:

• Gizlilik dereceli birimlerde çalışacak kamu personeli.
• Milli Savunma Bakanlığı, Genelkurmay Başkanlığı, jandarma, emniyet, sahil güvenlik ve istihbarat teşkilatlarında çalışacak tüm personel.
• Ceza infaz kurumları ve tutukevlerinde çalışacak personel.
• Üst kademe kamu yöneticileri (Genel Müdür ve üstü pozisyonlar).
• Vali, kaymakam adayları gibi mülki idare amirleri.
• Hâkim ve savcı adayları ile bu mesleklerden sayılanlar.
• Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev yapacak öğretmenler.
• Kamu kurum ve kuruluşlarında görev alacak yurt dışı teşkilatı personeli.

Bu kadroların ortak özelliği, ulusal güvenlik, kamu düzeni, gizlilik gerektiren bilgilere erişim veya toplum üzerinde doğrudan etki sahibi olma gibi kritik nitelikler taşımasıdır. Örneğin, bir öğretmenin güvenlik soruşturmasına tabi tutulmasının ardındaki temel mantık, gelecek nesilleri yetiştirme gibi hassas bir görevi üstlenecek kişinin, devletin temel değerleriyle ve anayasal düzenle çelişen bir yapı veya düşünceyle irtibatlı olup olmadığının tespit edilmesidir.

Soruşturmayı Yürüten Kurumlar

Güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması süreçlerini yürütmekle görevli ve yetkili kurumlar, yine 7315 sayılı Kanun'da açıkça belirtilmiştir. Bu kurumlar, talepte bulunan kamu kurumunun isteği üzerine gerekli bilgi ve belgeleri toplar, analiz eder ve bir rapor halinde sunar. Ancak unutulmamalıdır ki, bu kurumlar nihai kararı vermez; yalnızca veri toplama ve raporlama görevini yerine getirirler. Atama yapılıp yapılmayacağına ilişkin nihai değerlendirme, talepte bulunan kurum bünyesinde kurulan Değerlendirme Komisyonu tarafından yapılır.

Soruşturma ve araştırmayı yürüten başlıca kurumlar şunlardır:

• Milli İstihbarat Teşkilatı Başkanlığı (MİT): Özellikle üst düzey yöneticiler, stratejik görevlere atanacaklar ve gizlilik dereceli birimlerde çalışacak personel gibi en hassas pozisyonlar için devreye girer.
• Emniyet Genel Müdürlüğü (EGM): En yaygın soruşturmaları yürüten kurumdur. Kendi veri tabanları, istihbarat birimleri ve ülke geneline yayılmış teşkilatı aracılığıyla geniş kapsamlı araştırma yapma kapasitesine sahiptir.
• Mahalli Mülki İdare Amirlikleri: Bu birimler, valilikler ve kaymakamlıklar aracılığıyla özellikle güvenlik soruşturmasının "yerinde araştırma" ayağını yürütür. Kişinin ikamet ettiği veya çalıştığı çevrede, yerel kolluk (polis/jandarma) vasıtasıyla fiili durum tespiti ve araştırma yaparlar. Bu, kişinin sosyal çevresi, genel tutum ve davranışları hakkında bilgi toplanmasını içerir.

Bu üç kurum, talep eden idarenin ihtiyaçlarına göre koordineli bir şekilde çalışarak, aday hakkında bütüncül bir değerlendirme yapılmasına olanak tanıyacak verileri toplar ve ilgili Değerlendirme Komisyonu'na iletir.

Değerlendirme Süreci ve Emsal Yargı Kararları

Güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması sonucunda toplanan veriler, atamayı yapacak kurum bünyesinde kurulan Değerlendirme Komisyonu tarafından incelenir. 7315 sayılı Kanun uyarınca oluşturulan bu komisyonun görevi, elde edilen bilgileri soyut bir şekilde ele almak değil, adayın atanacağı görevin niteliğiyle birlikte somut bir değerlendirmeye tabi tutmaktır. Bu süreç, idarenin keyfi kararlar almasını önleyen hukuki ilkelere ve yargı denetimine tabidir. Danıştay'ın yerleşik içtihatları, bu değerlendirmenin sınırlarını net bir şekilde çizmekte ve hangi durumların tek başına olumsuz bir sonuca gerekçe olamayacağını ortaya koymaktadır.

Olumsuz Sonuca Dayanak Olamayacak Haller

Değerlendirme Komisyonu'nun yapacağı inceleme, temel hukuk prensipleriyle sınırlıdır. Özellikle Anayasa ile güvence altına alınan masumiyet karinesi ve suç ve cezanın şahsiliği ilkesi, bu sürecin temelini oluşturur. Bu kapsamda, idarenin bir adayı elemesine gerekçe gösteremeyeceği bazı durumlar yargı kararlarıyla sabit hale gelmiştir:

• Takipsizlik (Kovuşturmaya Yer Olmadığına Dair Karar - KYOK) veya Beraat Kararları: Bir kişi hakkında yürütülen bir soruşturma sonucunda savcılık tarafından takipsizlik kararı verilmesi veya yapılan yargılama neticesinde mahkemece beraat etmesi, o kişinin söz konusu suçla ilgisinin olmadığının hukuken tescilidir. Masumiyet karinesinin doğal bir sonucu olarak, kesinleşmiş beraat veya takipsizlik kararları, güvenlik soruşturmasının olumsuz sonuçlanmasına dayanak teşkil edemez. Aksi bir yaklaşım, yargı kararını yok saymak anlamına geleceğinden hukuka aykırıdır.

• Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması (HAGB) Kararları: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesinde düzenlenen HAGB, sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün belirli bir denetim süresi boyunca hiçbir hukuki sonuç doğurmaması anlamına gelir. Denetim süresi başarıyla tamamlandığında dava düşer ve karar adli sicile dahi işlenmez. Bu nedenle Yargıtay ve Danıştay, HAGB kararlarının tek başına bir "mahkûmiyet" olarak kabul edilemeyeceğini ve memuriyete engel bir durum teşkil etmeyeceğini istikrarlı bir şekilde vurgulamaktadır. Dolayısıyla, bir adayın yalnızca hakkında HAGB kararı bulunması nedeniyle elenmesi hukuka aykırıdır.

• 18 Yaşından Küçükken İşlenen Suçlar: Hukuk sistemi, 18 yaşından küçük bireylerin (suça sürüklenen çocukların) işlediği fiilleri, onların topluma yeniden kazandırılması amacıyla farklı bir yaklaşımla ele alır. Bu dönemdeki adli kayıtlar, özel kanunlarla koruma altına alınmıştır ve kural olarak kişinin gelecekteki haklarını, özellikle de kamu görevine girme hakkını kısıtlamak için kullanılamaz.

• Aile Bireyleri veya Yakın Çevre Hakkındaki Bilgiler: Anayasa'nın 38. maddesi uyarınca ceza sorumluluğu şahsidir. Hiç kimse, bir başkasının fiilinden dolayı sorumlu tutulamaz. Bu ilke, güvenlik soruşturmaları için de geçerlidir. Bir adayın annesi, babası, kardeşi veya başka bir yakını hakkındaki adli bir kayıt, soruşturma veya istihbari bilgi, adayın kendisiyle somut, eylemsel ve güncel bir irtibat veya iltisakı kanıtlanmadığı sürece, soruşturmanın olumsuz sonuçlanmasına gerekçe yapılamaz. İdare, adayın bizzat kendisinin terör örgütleri veya suç yapılarıyla bağlantısını ortaya koyan somut deliller sunmak zorundadır.

Danıştay Kararları Işığında Değerlendirme

İdare tarafından tesis edilen güvenlik soruşturmasına dayalı olumsuz işlemler, idari yargının denetimine tabidir. Bu alanda Danıştay'ın verdiği kararlar, hem idareye hem de alt derece mahkemelerine yol gösteren emsal niteliğindedir.

Öne çıkan kararlardan biri, Danıştay Onikinci Dairesi'nin 28/09/2022 tarihli kararıdır. Bu karara konu olan olayda, vergi müfettiş yardımcılığı sınavını kazanan bir adayın ataması, hakkında verilmiş bir HAGB kararı gerekçe gösterilerek yapılmamıştır. Adayın açtığı davada İdare Mahkemesi işlemi iptal etmiş, idarenin temyiz başvurusu üzerine dosya Danıştay'a gelmiştir. Danıştay, İdare Mahkemesi'nin kararını onarken, HAGB kurumunun hukuki niteliğine vurgu yapmıştır. Kararda, 5271 sayılı CMK uyarınca HAGB kararının sanık hakkında hiçbir hukuki sonuç doğurmayacağı, bu nedenle memuriyete atanmaya engel teşkil edemeyeceği açıkça belirtilmiştir. Bu karar, HAGB'nin güvenlik soruşturmalarında nasıl yorumlanması gerektiğine dair en net örneklerden biridir.

Bir diğer önemli emsal ise Danıştay'ın bir Uzman Erbaş davasında verdiği onama kararıdır. Bu davada, görevdeki bir uzman erbaşın sözleşmesi, hakkında yürütülen güvenlik soruşturmasının olumsuz sonuçlandığı gerekçesiyle feshedilmiştir. Personelin açtığı davada İdare Mahkemesi, feshin hukuka aykırı olduğuna hükmederek işlemin iptaline ve personelin yoksun kaldığı parasal hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar vermiştir. Danıştay, bu kararı onayarak haksız bir fesih durumunda sadece göreve iadenin değil, aynı zamanda personelin uğradığı maddi kayıpların da tazmin edilmesi gerektiğini teyit etmiştir. Bu karar, güvenlik soruşturması gerekçesiyle hak kaybına uğrayan kişilerin hukuki mücadele sonucunda hem statülerini hem de mali haklarını geri alabileceklerini göstermesi açısından büyük önem taşımaktadır.

Olumsuz Sonuç Halinde Başvurulacak Hukuki Yollar

Güvenlik soruşturması veya arşiv araştırmasının olumsuz sonuçlanması, kamu hizmetine girme hakkının tamamen ortadan kalktığı anlamına gelmez. İdarenin bu yöndeki kararı, hukuka uygunluk denetimine tabi bir idari işlemdir. Anayasa'nın 125. maddesi uyarınca, idarenin her türlü eylem ve işlemine karşı yargı yolu açıktır. Dolayısıyla, hakkında olumsuz karar tesis edilen adayların bu işleme karşı yasal haklarını kullanma ve kararın iptalini talep etme imkanı bulunmaktadır. Bu süreç, belirli usul ve sürelere tabi olup, hak kaybı yaşanmaması adına titizlikle takip edilmelidir.

Dava Açma Süresi ve Yetkili Mahkeme

Güvenlik soruşturması ve arşiv araştırmasının olumsuz neticelenmesi üzerine tesis edilen; atamanın yapılmaması, sözleşmenin yenilenmemesi, ilişiğin kesilmesi veya memuriyetten çıkarma gibi işlemler birer idari işlemdir. Bu işlemlere karşı açılacak davalar, idari yargının görev alanına girer.

Görevli ve yetkili mahkeme, işlemin niteliğine göre İdare Mahkemesi'dir. İdari Yargılama Usulü Kanunu (İYUK) gereğince, dava açma süresi, idari işlemin ilgiliye tebliğ edildiği tarihi izleyen günden itibaren 60 gündür. Bu süre, hak düşürücü nitelikte olup, sürenin geçirilmesi halinde dava açma hakkı ortadan kalkar. Bu nedenle, olumsuz kararın kişiye resmi olarak bildirildiği tarihin dikkatle not edilmesi ve 60 günlük yasal süre içerisinde davanın açılması hayati önem taşımaktadır.

Yetkili mahkemenin tespiti ise genellikle işlemi tesis eden idarenin bulunduğu yerdeki idare mahkemesidir. Örneğin, bir bakanlığın merkez teşkilatının aldığı karara karşı Ankara İdare Mahkemeleri yetkili olacaktır.

Dava Dilekçesinde Yer Alması Gereken Talepler

İdare Mahkemesi'nde açılacak iptal davası, belirli usul kurallarına göre hazırlanmış bir dava dilekçesi ile başlatılır. Dilekçenin, davanın seyrini ve sonucunu doğrudan etkileyecek en kritik unsurları içermesi gerekir.

1. Yürütmenin Durdurulması Talebi: Dava dilekçesindeki en önemli taleplerden biri "yürütmenin durdurulması" talebidir. İptal davaları genellikle uzun sürebilir. Bu süre zarfında, idarenin hukuka aykırı işlemi yürürlükte kalmaya devam ederse, davacı açısından telafisi güç veya imkânsız zararlar doğabilir. Örneğin, ataması yapılmayan bir adayın kadrosuna başka bir kişi atanabilir veya kişi maddi olarak zor duruma düşebilir. Yürütmenin durdurulması kararı, mahkemenin dava konusu işlemin uygulanmasını dava sonuna kadar durdurması anlamına gelir. Mahkemenin bu kararı verebilmesi için iki şartın birlikte gerçekleşmesi gerekir:

• İdari işlemin uygulanması halinde telafisi güç veya imkânsız zararların doğması,
• İdari işlemin açıkça hukuka aykırı olması.

2. İdari İşlemin İptali Talebi: Davanın esasını oluşturan talep, güvenlik soruşturmasını olumsuz sonuçlandıran ve buna dayanılarak tesis edilen atamama, sözleşme feshi gibi nihai işlemin iptal edilmesidir. Dilekçede, işlemin hangi hukuki nedenlerle (yetki, şekil, sebep, konu, amaç unsurları yönünden) hukuka aykırı olduğu detaylıca açıklanmalıdır. Örneğin, değerlendirmeye esas alınan bilginin somut delillere dayanmaması, masumiyet karinesinin ihlal edilmesi (beraat veya takipsizlik kararına rağmen olumsuz sonuç verilmesi), HAGB kararının memuriyete engel teşkil etmemesi, 18 yaşından küçükken işlenen suçların dikkate alınmaması gerektiği gibi daha önceki bölümlerde değinilen emsal Danıştay kararlarına atıf yapılmalıdır.

3. Parasal ve Özlü Hakların İadesi Talebi: Özellikle sözleşmesi feshedilen veya görevine son verilen kişiler için, işlemin iptaliyle birlikte, işlem nedeniyle mahrum kalınan parasal ve özlük hakların (maaş, tazminat vb.) yasal faiziyle birlikte iadesi talep edilmelidir. Bu, kişinin haksız işlem nedeniyle uğradığı maddi zararın tazmin edilmesini sağlar.

Sonuç olarak, kamu hizmetine giriş sürecinin önemli bir aşamasını oluşturan güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması, 7315 sayılı Kanun ile belirli bir hukuki çerçeveye oturtulmuştur. Arşiv araştırması tüm adaylar için geçerliyken, daha kapsamlı olan güvenlik soruşturması stratejik görevler için öngörülmüştür. Bu süreçlerde elde edilen verilerin Değerlendirme Komisyonu tarafından objektif ve hukuka uygun kriterlerle ele alınması esastır. Emsal yargı kararlarının da gösterdiği gibi, HAGB kararları, soyut istihbari bilgiler veya kişinin kendisiyle ilgisi olmayan ailevi durumlar, tek başına olumsuz bir karar için yeterli gerekçe değildir. Olumsuz bir sonuçla karşılaşan bireylerin umutsuzluğa kapılmadan, tebliğden itibaren 60 günlük hak düşürücü süre içinde, yürütmenin durdurulması talepli bir iptal davası açarak hukuki haklarını araması mümkündür. Bu karmaşık ve teknik süreçte hak kaybı yaşamamak adına profesyonel hukuki destek almak, başarılı bir sonuca ulaşmanın anahtarıdır.